Kościół pw. św. Barbary – numer rejestru zabytków A/2/76
Udzielenie dotacji celowej w wysokości 200.000,00 PLN na przeprowadzenie remontu zabytkowej posadzki kamiennej w sobotach i kruchcie kościoła, oraz remontu drogi procesyjnej wokół kościoła z konserwacją zabytkowych, kamiennych płyt nagrobnych – realizacja prac 2021 r.
Historia i opis. Kościół położony nad rzeką Białą, przy drodze prowadzącej do Żywca. Orientowany, usytuowany pośrodku dawnego cmentarza. Obecny drewniany kościół zbudowany w 1690 r. przez cieślę Piotra Piotrowskiego. Wieża dostawiona w 1851 r., podwyższona w 1870 r. Ogrodzenie sprzed 1748 r. Zbudowany w konstrukcji zrębowej, modrzewiowy w części obity gontem, częściowo szalowany deskami. Prezbiterium wieloboczne, nawa szersza zbliżona do kwadratu, od północy zakrystia. Od zachodu wieża o konstrukcji słupowej na rzucie prostokąta o ścianach lekko pochyłych z pozorną izbicą, nakryta hełmem baniastym z latarnią. Dachy gontowe, nad nawą z wieżyczką na sygnaturkę sześcioboczną z latarnią i ostrosłupowym daszkiem. Wokół prezbiterium i nawy soboty, pierwotnie otwarte, oszalowane w 1885 r. Wewnątrz stropy. W półkolistym łuku tęczowym belka, na której barokowy krucyfiks. Od zachodu chór muzyczny z występem wspartym na dwóch słupach. Całe wnętrze polichromowane przez bielskiego malarza Jan Mentila w 1723 r. Sygnatura na belce pod chórem. Dekoracja w nawie o podziałach architektonicznych ścian ze scenami z życia św. Barbary, w prezbiterium: Trójca Święta, Chrystus, św. Mikołaj, Matka Boska, Ofiara Izaaka. Poza tym w nawie medaliony z czterema ewangelistami, cztery rzeczy ostateczne, św. Jerzy oraz dekoracja roślinna.
Prace polegały na usunięciu betonowej posadzki w sobotach, a także kruchcie kościoła i zastąpieniu jej kamiennymi płytami z piaskowca, remoncie drogi procesyjnej wokół kościoła, gdzie betonowe płyty zostały zastąpione kamiennymi również z piaskowca, a także na konserwacji zabytkowych, kamiennych płyt nagrobnych i krzyży znajdujących się przy drodze procesyjnej.
Materiał zdjęciowy:
