Sezon 2025/2026 Teatr Lalek Banialuka otworzył 21 września prapremierą. Narodziny Pavlíny Shaikh Okleštekovej i Karoliny Krot to spektakl napisany i stworzony specjalnie dla Banialuki z myślą o najmłodszych widzach – zwłaszcza tych, które wkrótce staną się Starszym Rodzeństwem.
- To jest bliskie, ciepłe, przyjemne przedstawienie, które stawia dużo różnych pytań i rodzi kolejne, jeszcze ciekawsze. Ma pomóc rodzicom w przygotowaniu dziecka na to, że będzie miało nowego brata lub siostrę. Wybrałyśmy metaforę motyla, bo pozwala pokazać przechodzenie przez różne stadia rozwojowe – od jajka przez gąsienicę i poczwarkę aż do motyla. To pomaga zrozumieć, co dzieje się w brzuchu mamy, ale też w ogóle moment narodzin w przyrodzie, cały proces zmian - rośnięcia, dorastania, dojrzewania, pojawiania się nowych istot wokół nas. Uczy czujności na świat – tłumaczyła z wielkim zapałem młoda autorka i reżyserka Pavlína Shaikh Oklešteková, dla której Narodziny to praca dyplomowa.
Spektakl dotyka przemiany szczególnie ważnej dla dziecka – sytuacji, gdyż zmienia się jego pozycja i rola w rodzinie. Przedtem było najmłodsze i skupiało na sobie całą uwagę rodziców, a teraz ktoś ma zająć jego miejsce, a ono samo - będąc nadal takim samym sobą - stanie tym starszym. Taką zmianę trzeba oswoić, a teatr może temu oswajaniu znakomicie posłużyć – uważają twórczynie przedstawienia.
Autorkami tekstu są Pavlína Shaikh Oklešteková i Karolina Krot. Reżyseria Pavlína Shaikh Oklešteková, scenografia Karolina Krok, muzyka Magdalena Sowul, reżyseria światła Maciej Iwańczyk, przygotowanie wokalne Justyna Masny. Prócz Macieja Iwańczyka wszystkie twórczynie spektaklu to osoby w Banialuce nowe, młode, z innym spojrzeniem.
- To ciekawe spotkanie z nowym rodzajem sztuk, z innym sposobem tworzenia, a dodatkowo jeszcze radość, że możemy wspierać debiuty - mówił podczas przedpremierowej konferencji prasowej dyrektor Banialuki Jacek Popławski.
Młodzi widzowie spotykają się z wizualnym bogactwem – grą różnymi formami i kształtami, kolorami i fakturami (np. gładkie jajko, puchata gąsienica, zwiewny motyl), zmianą skali. Formom towarzyszy muzyka i piosenki, które wzmacniają przekaz emocjonalny i edukacyjny. Ale przedstawienie nie daje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania i zachęca do refleksji oraz rozmowy z dorosłymi.
Choć spektakl grany jest przy klasycznym ustawieniu widowni, są momenty bliższego kontaktu z widzami, by dzieci mogły bardziej zaangażować się w przedstawienie.
Motylą rodzinę grają Lucyna Sypniewska, Dagmara Włoszek-Rabska i Ziemowit Ptaszkowski.
